اگر شما هم متقاضی جراحی زیبایی بینی هستید و یا قبلا آن را انجام داده اید ، تا به حال به این فکر افتاده اید که بخیه عمل بینی از چه جنسی است و چه انواعی دارد؟ جالب است بدانید بر خلاف تصور عموم بخیه های این پروسه فقط خارجی و پوستی نیستند و برخی از آن ها در داخل بینی نیز استفاده می شود. خیلی از این بخیه ها حتی برای فرمدهی به بینی و استحکام بخشیدن به غضروف ها نیز مورد استفاده قرار می گیرد. حتی جنس و ضخامت نخ های استفاده شده در آن ها نیز با هم متفاوت است و بسته به نیاز، مورد استفاده قرار می گیرد. بخیه جراحی بینی گوشتی و استخوانی می تواند جذبی و غیر جذبی بوده و در زمان های متفاوت کشیده شود. برای اینکه اطلاعات بیشتری در این زمینه کسب کنید ، این مقاله را از دست ندهید.
انواع بخیه عمل بینی
اول از همه ، باید بگوییم که این بخیه ها به سه دسته تقسیم بندی می شوند. در ادامه هر کدام را به صورت مجزا توضیح داده ایم.
بخیه های پوستی
اولین نوع ، بخیه های پوستی هستند که با نخ نایلون 6.0 زده می شوند. این نوع از بخیه ها ، روز هفتم حین برداشتن آتل کشیده می شوند. در این زمان بینی با استفاده از الکل ضد عفونی شده و آرام آرام ، با قیچی تیز برداشته می شود.
بخیه های داخلی
نوع دوم ، در قسمت داخلی بینی مورد استفاده قرار می گیرد. در این عمل برش هایی داخل بینی زده شده و پوست مثل کاپوت ماشین ، از روی بافت اسکلتی بلند می شود. در انتهای عمل این پوست سر جای خود برگشته و علاوه بر بخیه های پوستی که با نخ نایلون 6.0 زده می شوند ، برش های داخلی نیز با نخ قابل جذب ویکریل بسته می شوند. ضخامت این نخ می تواند 4.0 یا 5.0 باشد. برخی از جراحان بینی از نخ رپید ویکریل نیز استفاده می کنند. تفاوت این مدل از بخیه عمل بینی با قبلی این است که رپید ویکریل سریعا و ویکریل بین بیست روز تا یک ماه جذب می شود. در نظر داشته باشید که حین پروسه ، باید دو طرف مخاط سپتوم بینی به صورت رفت و برگشتی با بخیه های کیوتینک دوخته شود تا هماتوم ایجاد نگردد. برای برداشتن غضروف از تیغه بینی ، باید دو طرف مخاط بلند شود. به همین دلیل امکان دارد خون در این ناحیه تجمع یابد که با بخیه ، این موضوع کنترل می شود. در این رویکرد با استفاده از بخیه عمل بینی دو طرف مخاط به سپتوم دوخته می شود تا نقطه کوری باقی نماند.
می توان برای اطمینان ، از اسپلینت هم استفاده کرد. همانطور که در مقاله اسپلینت بینی مطلع شدید ، این ابزار دو نوع دارد. یک سری که کاملا به بینی دوخته شده و بعد از دو هفته بیرون آورده خواهد شضد. سری دیگر راه تنفسی نیز دارد و شکل سوراخ بینی را تنظیم خواهد کرد. این مدل نیازی به دوختن ندارد و بعد از حدود سه تا چهار روز می توان آن را بیرون آورد. این نوع از بخیه عمل بینی که برای پیشگیری از بروز هماتوم و آبسه به شکل رفت و برگشتی زده می شود ، به صورت خود به خود جذب خواهد شد. بهترین جراح بینی گوشتی در تهران به بیمار توصیه می کنتد تا مرتبا بینی خود را با ویتامین A و پماد موپیروسین چرب کرده و آن را شستشو دهد.
پروسه در آوردن آتل و کشیدن بخیه ها بعد از رینوپلاستی با دکتر بهرام بادامچی
بخیه پی دی اس (PDS)
نوع سوم نیز داخلی است که برای دوختن غضروف به غضروف استفاده می شود. جنس این بخیه ها از نخ پی دی اس (پلی دیوکسانون) بوده که نیازی به کشیدن ندارند و در عرض شش ماه جذب می شوند. یک نوع دیگر از بخیه عمل بینی نیز وجود دارد که کشیدنی است و از نایلون ضخیم تری (4.0) ساخته شده است. توجه داشته باشید که هر چه شماره بخیه بزگتر باشد ، ضخامت آن کمتر است. یعنی نخ بخیه 6.0 نازک تر از 4.0 می باشد. نوع دیگری از بخیه نیز وجود دارد که بیس بینی یا همان پایه غضروف وسط بینی را بهم می دوزد تا استحکام این عضو حفظ شود. نام این بخیه فوت پلیت (Footplate) است که شش ماه داخل بینی باقی می ماند. در این زمان بیمار موظف است به صورت مرتب بینی را با پماد چرب کند ، بخیه را دستکاری نکرده و نوک آن را با قیچی کوتاه نکند. در غیر این صورت بخیه به داخل پوست رفته و نمی توان آن را کشید.
نتیجه گیری
زمانی که بینی خود را عمل می کنید ، از هر تکنیکی که استفاده شده باشد باید با استفاده از بخیه پوست را بهم دوخت و در ساختار بینی استحکام ایجاد کرد. بخیه عمل بینی انواع و جنس های مختلفی دارد که می تواند کشیدنی یا جذبی باشد. نحوه مراقبت از بخیه ها و زمان کشیدن آن ها توسط پزشک به شما اعلام خواهد شد که باید درست طبق دستورالعمل ها رفتار کنید تا مشکلی ایجاد نشود.
