تزریق آنزیم به بینی یکی از روش هایی است که برخی پزشکان کم تجربه آن را برای کوچک کردن یا فرم دهی موقت بینی توصیه می کنند. اما باید بدانید که این روش که بیشتر در فضای مجازی تبلیغ می شود ، به ویژه برای بینی های گوشتی معرفی می گردد ؛ در واقع ، روشی علمی ، ایمن و تأیید شده نیست. چراکه آنزیم های تزریقی می توانند بافت چربی و حتی غضروف بینی را تخریب کنند و منجر به آسیب های جبران ناپذیری طی عمل زیبایی بینی بخصوص در بینی های گوشتی شوند. برخی از این تزریق ها توسط افراد غیرمتخصص مانند پزشکان عمومی انجام می شود که خطرات آن را چند برابر می کند و می تواند تاثیرات جبران ناپذیری داشته باشد. در ادامه این مقاله از بهترین جراح بینی گوشتی در تهران دکتر بادامچی ، به بررسی دلایل علمی عدم توصیه به تزریق آنزیم قبل یا بعد از عمل بینی ، به ویژه در بینی های گوشتی ، خواهیم پرداخت.
آسیب دیدگی غضروف بینی بر اثر تزریق آنزیم
آیا تزریق آنزیم به بینی قبل از عمل ضرر دارد؟
تزریق آنزیم به بینی قبل از عمل یکی از روش هایی است که برخی افراد با هدف کاهش حجم بینی یا آمادگی برای جراحی زیبایی امتحان می کنند ، اما این کار نه تنها بی فایده است ، بلکه می تواند بسیار خطرناک باشد. آنزیم هایی که به این منظور تزریق می شوند ، معمولاً با هدف تجزیه بافت چربی یا همبند طراحی شده اند ، اما در صورت استفاده ، ممکن است به بافت غضروفی آسیب بزنند. این موضوع به ویژه در جراحی بینی گوشتی ، که بافت چربی بیشتری دارند ، اهمیت بیشتری پیدا می کند ؛ چراکه آسیب به ساختار بینی می تواند انجام جراحی نهایی را با دشواری های جدی همراه کند. در مواردی ، آنزیم باعث تحلیل بیش از حد بافت شده و منجر به ناهنجاری هایی در فرم بینی می شود. از سوی دیگر ، بسیاری از تزریق ها توسط افراد غیرمتخصص انجام می شود که ریسک عوارض را چند برابر می کند. بنابراین ، تزریق آنزیم قبل از جراحی بینی به هیچ وجه توصیه نمی شود.
آیا تزریق آنزیم به بینی گوشتی چه عوارضی دارد؟
تزریق آنزیم به بینی گوشتی با هدف کاهش بافت چربی و کوچک کردن حجم بینی انجام می شود ، اما این روش عوارض قابل توجهی دارد که آن را به یک انتخاب پرخطر و بدون هیچ گونه مزایایی تبدیل می کند. یکی از مهم ترین عوارض ، تخریب کنترل نشده بافت چربی و حتی بافت غضروفی بینی است. در بینی های گوشتی که ساختار غضروفی ضعیف تری دارند ، این موضوع می تواند منجر به فرورفتگی ، ناهنجاری ظاهری یا افتادگی نوک بینی شود. همچنین تغییراتی همچون عدم قرینه شدن حفره های بینی و فرم بینی پس از تزریق آنزیم بسیار شایع است. از دیگر عوارض می توان به تورم ، التهاب ، درد و حتی عفونت در محل تزریق اشاره کرد. در برخی موارد ، نیاز به جراحی بینی ترمیمی پس از تزریق آنزیم به وجود می آید. در نتیج ه، تزریق آنزیم یک روش غیرعلمی و به شدت پرریسک است که توصیه نمی شود. توجه داشته باشید که تزریق آنزیم پس از جراحی بینی گوشتی با نتایج عالی و رضایت بخش همراه نخواهد بود چراکه بافت چربی از بین رفته و غضروف که یکی از مهم تریم موارد طی چراحی بینی می باشد استحکام مناسب خود را از دست می دهد.
خطرات تزریق آنزیم به غضروف بینی چیست؟
تزریق آنزیم به بینی بخصوص غضروف بینی می تواند خطرات جدی و جبران ناپذیری به همراه داشته باشد ، به ویژه زمانی که توسط افراد غیرمتخصص انجام شود. آنزیم های تزریقی معمولاً با هدف تجزیه بافت های چربی طراحی شده اند ، اما در صورت نفوذ به بافت غضروفی ، می توانند موجب تحلیل و تخریب غضروف بینی شوند. این تخریب ممکن است به نافرمی ، فرورفتگی یا حتی از بین رفتن ساختار حمایتی بینی منجر شود. غضروف بینی نقش کلیدی در فرم دهی و نگه داشتن ساختار بینی دارد و آسیب به آن ممکن است نیاز به جراحی ترمیمی پیچیده ایجاد کند. همچنین ، این نوع تزریق می تواند واکنش التهابی ، درد شدید و تغییر رنگ پوست بینی را به دنبال داشته باشد. بسیاری از بیماران پس از چنین تزریق هایی دچار افتادگی نوک بینی یا انحراف ظاهری می شوند. بنابراین ، تزریق آنزیم به غضروف بینی به هیچ وجه روش ایمنی نیست و از نظر علمی نیز توصیه نمی شود.
مدت ماندگاری اثر تزریق آنزیم به بینی چقدر است؟
مدت ماندگاری اثر تزریق آنزیم معمولاً قطعی و قابل پیش بینی نیست و بسته به نوع آنزیم ، میزان تزریق و واکنش بدن فرد متفاوت است. برخی افراد ممکن است طی چند هفته تغییراتی در ظاهر بینی مشاهده کنند ، اما این تغییرات اغلب موقتی و غیرقابل کنترل هستند. در برخی موارد ، اثر آنزیم ها تا چند ماه باقی می ماند ، اما از آنجا که آنزیم به صورت غیرهدفمند به بافت ها نفوذ می کند ، ممکن است حلیل بیش از حد چربی یا حتی آسیب به غضروف بینی ایجاد شود که اثر آن دائمی خواهد بود. این موضوع می تواند فرم طبیعی بینی را مختل کند. همچنین ، اگر تزریق توسط افراد غیرمتخصص انجام شود ، احتمال ماندگاری عوارض بیشتر از خود اثر آنزیم است. در نتیجه ، به جای توجه به مدت اثر ، باید به ریسک بالا و غیرقابل پیش بینی بودن این روش توجه کرد.
